Nú stendur

yfir átakstíminn hjá löndum mínum eða vorum, allir þyrpast í æfingasali og léttast tímabundið á sál og líkama; það er gott, en framhaldið verra því fáir, alltof fáir halda áfram. Þannig eru margir, taka sér tak, gera átak. Það finnst meðal annars á því að þvaglyktin á hælinu er öðruvísi en venjulegast að mati Hals, sterkari og minnir meira á ammoníak. Það minnir Hal aftur á söguna af manninum sem sagðist verða miklu betri af astma og berkjuskít í 2 vikur eftir að hafa étið skötu, en það fylgdli ekki sögunni hvers vegna hann át eigi skötu alla mánuði ársins, kannski eins og með átakið og annað; kúrar eru bestir. Halur fann þó eigi mun á sér eftir skötunart á "Þoddllák" (nýíslenska) og pústar sig til hagsbóta fyrir lyfjaglæpafyrirtæki heimsins. Sama gildir um hitt þótt hann sé alla daga að lykta af þvagi og fái það jafnvel á sig, það breytir engu, hvorki magn né gæði.