mánudagur, febrúar 21, 2005

Heimili

hefir Halur loks fengið opinberlega og var þar þelgóður bróðir og frændi vinar hans er kom honum þangað inn um bakdyrnar. Halur mun halda til á Dratthalastöðum á næstunni eftir því sem gerst er vitað og skráð af Æri (sjá komment hans fyrr í dag), ærnum vini án þvaglátaeinkenna nokkurra nema ef vera skyldi í hestaferðum löngum fjarri alfaraleið. Vinur Hals er dæmigerður jaðarlæknir sem starfar án nokkurs samráðs eða eftirlits og til hans villast helst gamlir bændur og búalið sem hvergi til þekkja í bæjum og borgum.

Halur er hins vegar afar þakklátur fyrir hönd vinar síns með hinar góðu kveðjur Æris.
Halur kvað af því tilefni:

Halur á Dratthalastöðum býr,
hann með skaufhala og kýr,
en dratthalann margir
halir drepa argir
og Drottinn sér í fleti snýr.

Dratthali er fagurt orð eins og mörg önnur yfir spendýr það er búið hefir á hinu kalda landi í a.m.k. ellefu þúsund ár eða aðeins lengur en Halur, en hann mun vera hinn fyrsti landnámsmaður. Enn kvað Halur:

Skaufhali, skolli eða vargur,
skal við´ann kannast margur.
Hann manar syni
af mannakyni
makalaust hann sýnist argur.

3 Comments:

At 4:31 e.h., Blogger ærir said...

Að Dratthalastöðum þeir dýru flúa,
drösulreiðar er engir hlúa.
Í fleti sinn drottinn þeir dýrka og blóta
en dratthalans kunna lítt að njóta.
Því sæturnar heima seint að þeim snúa,
ef sýnist með örgum þær þurfi búa,
og örlög erfið er ætlað að hljóta,
ef ærir að ósi feigðar mun fljóta.

 
At 11:04 e.h., Anonymous Nafnlaus said...

Við þetta er engu að bæta.

 
At 4:11 e.h., Blogger ærir said...

Dratthalastaðadrápa.
II erindi.
Er Ærir reið heim að bæ.

Til fjósins var Æri fljótlega boðið,
þó fannst honum margt í móttökum loðið.
En konurnar skræktu og á karlmanninn ruku,
kunnu lítt hófs og flíkurnar fuku.
En viðgjörning einan og vandlega soðið
vildi nú Ærir og átt því allt moðið.
Er dagur rann nýr þá dísirnar luku,
dásemdar orðum og kröfurnar juku.

 

Skrifa ummæli

<< Home