Konur

eru stundum nokkuð skrítnar þegar fjallað er um efni, sem tengist á e-n hátt öðruvísi hlutum eins og klámbröndurum og þess háttar (má segja þetta?). Alltaf eru þær með undrunarsvip þegar karlar skrifa eða segja e-ð í þeim dúrnum og verða skömmustulegar (má ekki segja aftur!). Síðan eru þær sendandi fráleita barnabrandara sín á milli með GSM boðum svipað og stelpur á Vestmannsvatni í sumarbúðum sem hafa ekki séð stráka vikum saman. Veit að ég fæ engar þakkir fyrir þetta fremur en margt annað. Best að bæta sig.

Annars allt bærileg nema veðrið, margt fram undan og best að reyna að styrkja skáldafákinn. Þetta blogg líkist því sem konan mín kallar "kellíngablogg" og ég er farinn og mun láta Hal taka yfir að nýju.