30 ár
eru nokkuð langur tími þegar mannsævin er ríflega hálfnuð ef ekki meira. Í dag var ég kallaður til að flytja gamalt skrifborð út úr húsi hér í götunni, hafði borðið fylgt eiganda frá unglingsárum og síðast verið í barnaherbergi. Varð mér þá hugsað til skrifborðsins sem ég sjálfur keypti fyrir sumarvinnuhýruna 1974 eða um það leiti er ég var að byrja í menntaskóla. Þetta skrifborð hef ég síðan ætíð flutt með mér, hvert sem ég hefi nú farið, land og strönd, innan lands og utan, margsinnis skrúfað saman og sundur; alltaf stendur það fyrir sínu og skúffurnar fullar af mis-ónauðsynlegum hlutum og blöðum. Oft komið til tals að setja það í geymlsu, en alltaf kemst það upp þar eð það hefur staðist tímans tönn. Á borði þessu er æði margt sem ég hefi unnið og skapað (allir eiga að hlægja núna) og gaman væri að vita hversu margar blaðsíður hafa verið lesnar við borðið og í seinni tíð ýmis bréf og prentað efni.
Þrjátíu ára gamalt borð er skemmtilegt að eiga, að hætta notkun þess er svipað og taka eitthvað úr sjálfum sér og kasta því á haugana fyrir lífstíð.
Núna eru góð 30 ár síðan Closing time kom út með Tom gamla Waits, fyrsta skífa hans eins og fyrsta og eina skrifborðið mitt.
posted by Halur Húfubólguson @ 20:10
3 comments
3 Comments:
30 ár. Þau virðast léttvæg þegar hugsunin snýst um léttari en þí þyngri hluti en skrifborði. Minnumst á tölur þ´þær kunni að vera léttar. Nefnum töluna 1070. Er þetta ártal, upphaf einhvers eða kannski dauðdagi manns - eða hunds? Hvað hefði dr. Persikov sagt í sögunni um Hundshjatað? Hver man lengur eftir skrifborðum? Ekki notaði Snorri í Reykholti skrifborð. En töluglöggur var hann og 1070 hefði örugglega kveikt hjá honum hugrenningartengsl við eitthvað þekkilegt. Tökum bara til að mynda fæðingardag einhvers virðulegs forseta. Eða hljóm í gamalli ræðu á Þingvöllum. Gæti slík hafa ómað þá? Árið 1070? Og þá úr hvaða barka? Spurningarnar eru legio. Og eftir stendur 1070 sem kvatt þennan heim. Blessuð veri minning 1070.
Ég veit ekki betur en Snorri karlinn hafi verið teiknaður sitjandi við borðplötu eða bekk í einhverri bók sem ég las í unglingaskóla. Mér sýnast skrifborð vera á leiðinni út víða, nema kannski sem geymsluborð fyrir tölvur og fylgihluti.
Snorri hefur áreiðanlega haft borð til að leggja allar hugmyndirnar á, slíkar voru þær ef rétt reynist; varla byrði fyrir einn mann að muna eða bera.
Í þau skipti sem Snorri sat við skrifborðsplötuna hefur hann örugglega aldrei haft grun um eða dreymt neina eða viðlíka tölu og 1070.
Ekki fól hún í sér dauðdaga hans heldur hljóm af annarri veröld miklu lengra fram. Og þótt hann hafi skynjað sína veröld sem víðóma með sonum sínum og dætrum og bastörðum - með illyrmum og ódæðismönnum verri en hann sjálfur á flökti- þá hefur skynjun hans varla náð svo langt að hann gæti séð sjálfan sig sitjandi við hversdagslegt skrifborð á fjórum fótum frá ókunnugri húsgagnagerð með Maranzt magnarann 1070 hvílandi á - hlustandi á Doors eða Lennon. En það er auðvitað önnur saga.
Skrifa ummæli
<< Home