Flóðgáttir
hafa engar opnast hjá útigangsmanni þeim er heldur úti þessari síðu. Hins vegar hefur Halur frændi hans Húfubólguson þröngvað sér inná síðuna með ólæti og ambögur í írsku-líki enda geta einstæðingar lent í "psychosis gravis" ef þeir bregða sér af bæ.
Úr einangrun sinni ekki flýgur
einbúinn litli og varla lýgur,
því ekkert bland
bara merarhland
frá belju fær þegar mýgur.
Frændi Hals hefur haft áhyggjur af honum og því þessi:
Halda margir Hali gegn,
halda mætti sérhver þegn,
en óttist eigi
þótt ekkert segi
því einbúinn verður um síðir megn.
Nokkur áhlaup hafa verið gerð að Hali og ber er hver að baki nema sér bróður eða frænda eigi og kemur þar Hali vel að geta heimsótt frænda sinn endrum og sinnum. Um daginn þegar Halur fékk lánaðan gemsa frænda síns var svarað svona í gemsann:
"Þetta er Doddi hérna, gellan sem var hjá mér í nótt gleymdi símanum sínum hjá mér og lestu bara inn skilaboð."
Þetta var meira en Halur þoldi og er sennilega aðalástæða geðraskana hans undafarið. Þar hefur komið sér vel að frændi Hals hefir örlitla meiri þekkingu en enga í kynlífsmálum en samt ráðleggur hann í fásinnu mörgum meðferð í gríð og erg. "Stinnigskaldi" er algengari en margir gruna. Eftir gemsann kvað í kjölfarið Halur þessa:
Karlmennsku sinni hampa hátt,
Halur veit þó eiga bágt,
karlar er reyna,
en konur meina,
körlum aðgang með risið lágt.
Frænda fannst Halur vera orðinn einum of grófur og það sem sett hefur verið í laumi inná síðuna hefur verið gert í óþökk eigandans. Enda fer það honum best að þegja:
Himni undan háum fellur,
Halur allur og skellur,
ýmsir hrökkva,
aðrir sökkva,
er í honum gellur.
Þessi skrif voru eingöngu í tilefni bóndadagsins sem mér var sagt frá í vinnunni í dag, en allir dagar líða hjá án nokkurra merkilegra atburða, enda bæði litblinda, nær- og fjærsýni til staðar hjá fjaðurpenna þessum. Halur laumaði þessu á blað meðan bóndinn var vant við látinn.
posted by Halur Húfubólguson @ 18:37
1 comments
1 Comments:
Ærir á frændur sem eru læknar, reyndar misgóðir og stundum ekki skilningsríkir, i þeim skilningi að það tekur þá langa tíma að skilja hlutina. Einum slíkum varð mikið niðri fyrir þegar hann las um vandræði Hals og vina hans, enda stundar hann en miðaldalækningar eftir að hafa eytt árum (skylt orðinu ærir) og ef ekki ára-tugum í að reyna að finna upp nýjar lækningar við gömlum meinum. Hann fékk ekki hugarró eða hugarfró fyrr enn hann uppgötvaði að það var hjóm eitt og að við gömlum meinum duga best gömul ráð. Síðan þá hefur hann ekki nýtt sér ráð manna sem hafa fæðst á eftir Galen, sem bætti ýmsu við þekkingu Hippokratesar, uþb 1000 árum á eftir honum. Ærir er því komin á þá skoðun að ekkert gerist í læknavísindum nema á 1000 ára fresti og næst muni koma fram nýjunar árið 2516. Hann kannast því ekkert við nýyrðið psychosis gravis eða hugtök því skyldu.
Hins vegar veitt hann af áralangri melancholíu og hamskiptum að einbúinn og útigangsmaðurinn sem hér að ofan ræðir,og hefur tekið sér bólfestu, þjáist að Amor Nobilis, enda um Nobleman skv enskum stöðlum að ræða og gott ef ekki gentleman á köflum. En ekki þó alveg víst því írskra áhrifa gætir of mikið í kveðskap þeirra. En eins og allir vita lifðu þeir af hörmungar með kartöfluáti. En þar sem um er rætt að stinningskaldi blási nú norðan heiða þá duga ekki nema tvö ráð af þeim þrem sem til er við þessum forna kvilla. Það er að leggjast í ferðalög og / eða koma af stað illmælum og deilum. Hvorutveggja hefur Ærir býsna góða reynslu af, þó svo hann hafi nú grafið sríðsöxina og sé blúgur sem lamb og hrósi hverjum sem vill heyra. Það skapar reyndar líka vandræði.
Skrifa ummæli
<< Home