Hetjur hafsins

voru í landi um helgina eins og e-r munu heyrt hafa að nóttu jafnt sem degi. Halur minnist ákveðinna tímamóta en nú eru liðin tæp 30 ár frá því að hann steig í land af opinni plastfleytu er gerð var út á grásleppu í Faxaflóanum. Sjávarháski var þar nærri nokkrum sinnum, en mest var treyst á gæfuna. Sigling inn Reykjavíkurhöfn var kærkomin á stundum. Allir sem Halur þekkir (þekkti) halda fyrir eyrun er hann lýsir störfum þeim er hann innti af hendi á sínum yngri árum til sjávar, en síður til sveita. Þeim verður því ekki gerð nánari skil hér. Hver man þó ekki eftir því er hann sat í sigurliði Vinnslustöðvarinnar í róðrakeppni sjómannadagsins snemma á miðhelmingi seinni hluta síðustu aldar?! Á þeim tímum voru myndfestutæki síður við höndina en nú er, ekki ætíð innan handar. Hetjur hafsins komast fleiri lifandi í land nú á tímum en áður og þar liggur stærsti sigurinn. Verður svo vonandi áfram.